ليلا عظيمي، اظهار داشت: يكي از مواردي كه در تبيين شرايط موجود مطرح است، وضعيت بيروني از قبيل آرامش و ثبات شرايط اقتصادي است در حالي كه برخلاف تصور بسياري، داشتن احساس خوشبختي، يك رضايت دروني است و ارتباط چنداني با پول و ثروت زياد ندارد.
وي ادامه داد: رضايت در واقع رسيدن به يك تصوير ذهني است كه ما از خودمان در ارتباط با ديگران و جهان هستي ساخته‌ايم و خواسته‌هاي متناسب با آن ايجاد كرده‌ايم. دستيابي به اين تصوير، حسي از دلشادي و موفق بودن ايجاد مي‌كند كه تكرار و تداوم آن همان تجربه خوشبختي و رضايت از زندگي است.
عظيمي با بيان اينكه هرچقدر اين تصوير دروني منعطف‌تر باشد دستيابي به آن راحت‌تر است، افزود: هرچقدر تصوير دروني ما از خودمان و خواسته‌هايمان سخت گيرانه‌تر و ايده آل‌تر باشد به همان نسبت دستيابي به آن سخت‌تر مي‌شود و احساس ناكامي بيشتري را به ما تحميل مي‌كند. در اين حالت فرد براي تجربه احساس رضايت مجبور است انرژي رواني زيادي سرمايه گذاري كند كه باعث احساس خستگي رواني در فرد مي‌شود.
وي اضافه كرد: هرچقدر اين تصوير ايده آل، غيرواقعي‌تر باشد دستيابي به آن غير ممكن‌تر است و اين ناكامي مستمر مي‌تواند باعث ايجاد ملال و كلافگي مي‌شود. در اين حالت فرد به دنبال تجربه احساس كاميابي درمانده شده و در جستجوي شرايطي براي رهايي از اين احساس ناخوشايند خودش را نيازمند تغيير موقعيت بيروني مي‌بيند. در حالي كه در هر موقعيتي كه قرار مي‌گيرد نياز به ايده آل بودن همچنان در درون فرد در جريان است و مانع احساس رضايت در فرد مي‌شود.
عضو مركز تحقيقات علوم رفتاري دانشگاه علوم پزشكي دانشگاه شهيد بهشتي، افزود: تجربه عاطفي با والدين، به خصوص مادر، ميزان پذيرفته شدن، درك شدن و عشقي كه در ارتباط با مادر تجربه كرده‌ايم، كيفيت دنياي درون رواني ما را شكل مي‌دهد. بخشي از اين دنياي درون رواني، تصويري است كه ما از خودمان داريم. آنچه به عنوان توانمندي و ارزش براي خودمان متصوريم و بر اساس آن خواسته‌ها و ارتباطاتمان را شكل مي‌دهيم، همان چيزي است كه مادر در ارتباط اوليه به ما انعكاس مي‌دهد.
وي اظهار داشت: زماني كه مادر هيجانات ما را درك مي‌كند، احساسات خود را در ارتباط با ما ابراز مي‌كند و ما را همانگونه كه هستيم با مهر و عشق مي‌پذيرد، آنچه در ما ايجاد مي‌شود احساس دوست داشتني بودن است. در اين حالت خود را به عنوان موجودي درك مي‌كنيم كه به رغم توانايي‌هاي محدود همچنان ارزشمند است. اما در مواردي كه عزت نفس مادر ضعيف است، براي جبران ضعف عزت نفس خودش، فرزندش را به شكل غير واقعي توانمند و باهوش مي‌بيند؛ بنابراين تصويري كه در كودك ايجاد مي‌شود يك فرد كامل و همه توان است و اين همه تواني كاذب، باعث مي‌شود فرد همه چيز، حتي خودش و خواسته‌هايش را در كمال ببيند.
عظيمي خاطرنشان كرد: تصويري كه اين روز‌ها به خصوص در افراد موفق جامعه زياد ديده مي‌شود، نارضايتي مداوم به رغم داشتن موقعيت‌هاي حرفه‌اي و اجتماعي مناسب است. اما، راه حل رهايي از اين احساس ملال، نارضايتي و تجربه احساس خوشبختي دروني شفقت به خود است. شفقت به معناي سوختن در غم گذشته‌ها و دلسوزي نيست بلكه شفقت به خود يعني پذيرش ناتواني‌ها و اشتباهات به عنوان بخشي از واقعيت است.
- ۵۰ بازديد
- ۰ نظر