كودكي دورهاي حساس است كه با خود چالشهاي متفاوتي را به همراه دارد كه توجه و نظارت كافي والدين را ميطلبد، چراكه با بالا رفتن سن كودك، مسائل و مشكلات متفاوتي پيش روي آنها قرار ميگيرد كه اگر از قبل، براي آن برنامه ريزي كنند ميتوانند موفق عمل كنند.
۴ تا ۷ سالگي، يكي از دورانهايي است كه با استقلال و يادگيريهاي كودك همراه است و به همين دليل از اهميت ويژهاي برخوردار است و والدين به عنوان حمايت گر نقش مهمي را ايفا ميكنند.
محمد مهرگان، مشاور خانواده ، در رابطه با دوره ۴-۷ سالگي كودكان اظهار كرد: كودكان در سنين ۴ تا ۷ سالگي در دوران ابتدايي كودكي خود قرار دارند و وارد مرحلهاي ميشوند كه ميتوانند كارهاي خود را نسبتا به صورت مستقل انجام دهند تا جايي كه در اين دوره ميتوانند به تنهايي و يا با كمك جزئي والدين خود لباس بپوشند، بند كفشهاي خود را ببندند و يا حتي ميز شام را بچينند و اسباب بازيهاي خود را مرتبتر كنند و بچينند كه كودكان ۶-۷ ساله ميتوانند كيف خود را آماده كنند و تكاليف خود را انجام دهند.
وي با اشاره به وظايف والدين در اين دوره بيان كرد: در اين دوره زماني كه كودكان سپري ميكنند والدين هم وظايفي را برعهده دارند كه از آن جمله ميتوان به تنظيم زمان خواب و بيداري كودك، حمام كردن، وقت گذراندن با والدين و دوستان و همراهي كردن كودك براي انجام فعاليتهاي خود اشاره كرد و در اين ميان، بايد نظارت كافي هم داشته باشند كه اين بدين معنا نيست كه تكاليف كودك خود را انجام دهند.
اين مشاور خانواده تصريح كرد: گاهي ممكن است ميان والدين و كودك اختلافاتي به وجود آيد كه والدين بايد در بحث آزاد، مشكل را در حضور يكديگر مطرح كنند و والدين بايد خواستههاي خود را به صراحت بيان كنند، اما فراموش نكنند تا جايي كه ممكن است اين فرصت را به كودك خود بدهند كه بتواند نظرات خود را مطرح كند و دائم به او نگويند كه چه كاري انجام دهد و يا ندهد و در اين ميان، والدين نبايد بازي كردن و اختصاص زمان كافي براي اين موضوع را فراموش كنند، چرا كه در اين سن، براي كودك بازي كردن از كار مهمتر است.
وي با ذكر مثالي گفت: اگر والدين ميخواهند به كودك خود زبان ياد بدهند بايد كنار او بنشينند و هر روز كمي زبان به او ياد بدهند و براي خسته نشدن كودك خود اين كار را به يك تفريح تبديل كنند، چرا كه در غير اين صورت، يادگيري و تمرين زبان به جنگي تبديل خواهد شد كه نتيجه معكوس به دنبال دارد.
مهرگان ادامه داد: ممكن است والدين در دوران مياني كه كودكانشان در سنين قبل از نوجواني قرار دارند سلايق سخت و جدي را در خصوص لباس و مدل موي آنها داشته باشند و اين كودكان نيز روي اين موضوع پافشاري كنند كه والدين ميتوانند با راهنماييهاي جزئي به آنها اجازه دهند كه در اين خصوص آزاد باشند و در كنار آن، نظارت كافي داشته باشند، امّا والدين بايد توجه كنند كه نظر شخصي خود را در حاشيه قرار دهند.
وي افزود: والدين بايد كودكان خود را تشويق به خودگرداني كنند و به آنها اجازه دهند كه وظايفشان را بدون دخالت والدينشان انجام دهند كه شايد انجام اين كار براي اغلب والدين امكان پذير نباشد و اين امر كاملا طبيعي است و به مرور زمان جا خواهد افتاد و برخي از كودكان هستند كه در اين سن به تخيلات خود ادامه ميدهند و در دنيايي كه براي خود ساختهاند، بازي ميكنند.
وي اذعان كرد: والدين بايد بدانند كه آنها نميتوانند چيزي را كه خودشان انجام نداده و يا نميدهند را به كودكان خود نيز تحميل كنند كه بايد گفت شايد براي كوتاه مدت بتوانند اين كار را انجام دهند، اما مطمئن باشند كه در طولاني مدت، اين كار جواب نميدهد و زمان در حال گذر است و كودكان نيز بر اساس اين موضوع در حال رشد و قوي شدن هستند كه به محض اينكه توان و قدرت اين را پيدا كنند كه از زير بار تحميلهاي خواسته و ناخواسته والدين خود شانه خالي كنند، اين كار را ميكنند و اگر والدين با فرزندان خود دوست نباشند و ارتباط صميمي نداشته باشند، اين موضوع ميتواند نه تنها براي آنها بلكه براي فرزندانشان نيز آسيب زا باشد.
- ۳۸ بازديد
- ۰ نظر