ديكشنري هاي معتبر دنيا هرسال چند واژه را به عنوان واژه برتر سال گذشته خود اعلام مي كنند. براي سال 2018 ديكشنري كمبريج كلمه «نوموفوبيا» را انتخاب كرده است كه به ترس يا نگراني از همراه نداشتن تلفن همراه يا ناتواني در استفاده از آن اشاره مي كند.
كلمه« no mobia »مخفف «no mobile phone phobia» است . سه كلمه ديگر نامزد شده كمبريج در سال 2018 «gender gap»، «ecocide» و «no-platforming» هستند. «gender gap» واژه‌اي است كه تفاوت بين طرز برخورد جامعه با مردان و زنان را نشان مي‌دهد. «ecocide» به نابودي منطقه طبيعي بزرگ يا آسيب فوق‌العاده به آن اشاره دارد.
«no-platforming» نيز جلوگيري از پذيرفتن حق ديگران در ابراز باورها و عقايدشان در فضاي عمومي است، به دليل اين كه تصور مي‌شود اين باورها خطرناك و نپذيرفتني هستند.
اين اصطلاح در سال هاي اخير روند رو به رشدي داشته است و دليل آن هم به هوشمند شدن، افزايش كارايي و وابستگي ما به تلفن هاي همراه برمي‌گردد. پيشتر تصور مي شد دليل اصلي نوموفوبيا، نگراني درباره تماس هاي مهمي است كه شخص از دست مي دهد اما امروزه محققان مي گويند ؛دليل اصلي اش اين است كه تلفن همراه به عنوان بخشي از هويت شخصي به ما اجازه مي دهد، ديدگاه ها و تجربيات مان را با ديگران به اشتراك بگذاريم. با توجه به فراگير شدن اين اصطلاح در زندگي روزمره مان، از بين ديگر كلمات انتخاب شده توسط ساير مراجع براي سال 2018، به بررسي اين اختلال مي پردازيم.
يادداشت دكتر روان شناس، درباره آسيب هاي بيماري نوموفوبيا و توصيه هايي به خانواده ها
خودتان را به تنبلي ذهني عادت ندهيد!
«نوموفوبيا» اصطلاحي نوظهور به معناي ترس بابت جدايي از تلفن همراه است كه به دليل عوارض و مشكلات ناشي از استفاده بيش از حد اينترنت و شبكه هاي اجتماعي مبتني بر تلفن هاي همراه به وجود آمده است. شبكه هاي اجتماعي، وابستگي ذهني كاذبي پديد مي آورند كه در افراد، علايم و رفتارهايي شبيه معتادان به مواد افيوني دارد. به گونه اي كه افراد نمي توانند مدتي بدون آن ها به سر برند. اگرچه ممكن است بهانه آن ها براي استفاده از اينترنت، دستيابي به اطلاعات مورد نياز باشد اما در عمل، اين گونه افراد جز پرسه زدن بي هدف در كانال ها كار ديگري انجام نمي دهند.
مضرات اعتياد به تلفن همراه بر انسان
در درجه نخست، وقتي يك نفر در محيط خانواده، معتاد به استفاده از تلفن همراه به خصوص براي بهره بردن از اينترنت باشد، فرصت برقراري تعامل با ديگر اعضاي خانواده را از دست مي دهد. همين موضوع، موجب تشكيل يك چرخه معيوب مي شود و فرد از نظر عاطفي و رواني هر روز بيشتر از گذشته از ديگر افراد خانواده فاصله مي گيرد و به تنهايي خود و استفاده از اينترنت پناه مي برد اما ماجرا به همين جا ختم نمي شود.
در ادامه به چند آسيب ديگر اشاره خواهد شد.
وقت كشي و سطحي شدن: اولين صدمه شبكه هاي اجتماعي، وقت گير بودن آن هاست. در شبكه هاي مجازي، مطالب به همان سرعتي كه مي آيند، به همان سرعت هم مي روند و چون مطالب مرور شده عمقي نيستند، ماندگاري زيادي نخواهند داشت و ذهن را سطحي مي كنند.
شيوع مشكلات رواني: خريد مكرر بسته هاي اينترنتي يا دوندگي بي امان براي رسيدن به يك دستگاه واي فاي و اختصاص ساعت ها وقت و انرژي كه فايده چنداني هم در پي ندارد، به مرور سرخوردگي و احساس پوچي را در فرد به وجود مي آورد. افزون بر اين، نوجوانان با ديدن دايم لحظات شاد ديگران در پست ها و استوري هايشان، بعد از هر لايك زدن، سعي به همانندسازي مي كنند، ارزش هاي زندگي براي آن ها حذف يا جابه جا مي شود و به مرور از دستيابي به اهداف شخصي خود در زندگي مايوس مي شوند.
دوستي هاي نامتعارف: طبق نتايج تحقيقات دانشگاهي معتبر، زنان بيشتر از مردان وابسته شبكه هاي اجتماعي مانند فيس بوك، اينستاگرام، تلگرام و ... مي شوند. مطالعات نشان داده است، افرادي كه ميزان اضطراب و نگراني در رفتارشان بيشتر است، كاربران هميشگي شبكه هاي اجتماعي هستند، چراكه اين افراد معاشرت هاي مجازي را به ارتباط هاي درون جامعه ترجيح مي دهند. همين ضعف شخصيتي مي تواند باعث شكل گيري وابستگي هاي نامتعارف و مشكلات پس از آن شود.
توصيه هايي به خانواده ها
نوجوانان بيشترين رده سني هستند كه در خطر مبتلا شدن به اين بيماري رواني قرار دارند بنابراين برنامه ريزي براي پيشگيري، اصل مهم اين ماجراست كه بايد توسط والدين انجام شود. نوجوانان و جوانان بر رفتارهاي بزرگ سالان خود به خوبي نظارت مي كنند و استفاده غير استاندارد والدين از شبكه هاي مجازي، خود مهر تاييدي براي استفاده بي قيد و شرط فرزندان از اين محيط هاست.
والدين و فرزندان ارشد خانواده ها بايد نحوه استفاده صحيح از شبكه هاي اجتماعي خوش رنگ و لعاب را براي اعضاي كوچك تر خانواده تشريح كنند و در پاسخ گويي به سوالات احتمالي فرزندان كه ناشي از بلوغ فكري آن هاست، حوصله به خرج دهند.
غني سازي فضاي خانواده از عاطفه و محبت هم كمك زيادي به مديريت اين ماجرا مي كند. بسياري از رفتارهاي خود و دگر آسيب رسان دوره نوجواني و جواني اعم از اعتياد و رفتارهاي پرخطر به دليل كمبود ميزان توجه و شكل گيري دلبستگي نا ايمن در فرزندان است.
- ۴۰ بازديد
- ۰ نظر